وبلاگ

بند کاغذ (ream of paper) مقداری از ورق های کاغذ در اندازه و کیفیت یکسان است. سازمان های بین المللی استاندارد 500 ورق کاغذ مشابه (یکسان) را به عنوان بند کاغذ (ream of paper) تعریف می کنند. بند (ream) متشکل از 500 ورق، همچنین بند “طویل” نیز (long’ream’) نامیده می شود و به تدریج جایگزین مقدار قدیمی خود یعنی مقدار 480 ورق شده است، که در حال حاضر به عنوان بند “کوتاه” (short’ream’) شناخته می شود. بندهای 472 و 516 ورق هنوز هم متداول اند، اما در مراکز خرده فروشی کاغذ به طور معمول بندهای 500 ورقی فروخته می شوند. به عنوان یک واحد قدیمی انگلیس و ایالات متحده، یک بند کامل کاغذ برابر با 516 ورق می باشد.

انواع خاصی از کاغذهای تخصصی مانند کاغذ بافتی، کاغذ دست ساز، کاغذ خشک کن و کاغذ روغنی هنوز در 480 ورق کوتاه به فروش می رسند. با این حال، استفاده تجاری از کلمه “بند” برای مقادیر کاغذی بیشتر از 500 ورق در حال حاضر توسط استاندارد ISO 4046 رد شده است. در اروپا، استاندارد DIN 6730 برای کاغذ و مقوا، یک بند کاغذ با گرماژ کاغذ 80gsm و سایز A4 را برابر با 500 ورق تعریف می کند.

معنی لغوی بند کاغذ

کلمه “ream” از اصطلاح قدیمی reyme فرانسوی، از resma اسپانیایی، از عبارت rizmah عربی گرفته شده است. از آنجایی که مورس (اولین تولیدکننده کاغذ پنبه، آن را در زمان کنترل هابسبورگ اسپانیا از هلند به اسپانیا آورده است)، اصطلاح اولیه rym نفوذی هلندی را نشان می دهد.

این مقاله نیز به شما پیشنهاد میشود

هر آنچه که باید درباره کاغذ بالکی بدانید!

تاریخچه بند کاغذ

تعداد ورق ها در یک بند به صورت جغرافیایی از کشوری به کشور دیگر و در طول قرن ها متفاوت بوده است و در کشورهای مختلف ورق های کاغذ اغلب با توجه به اندازه و نوع کاغذ فروخته می شده اند. بندهای 500 ورقی در سال 1594 در انگلستان شناخته شدند؛ در قرون هجدهم و نوزدهم اروپا، مقدار یک بند کاغذ به طور گسترده ای متفاوت بود. در لومباردی (منطقه ای در شمال شرقی ایتالیا) یک بند کاغذ 450 یا 480 ورق بود؛ در بریتانیا، هلند و آلمان بند 480 ورق معمول بود؛ در ونتو مقدار آن بیشتر از 500 بود.

بعضی از تولید کنندگان کاغذ یک بند کاغذ را به تعداد 546 ورق شمارش می نمایند. در سال 1840 میلادی در لیسبون 17 کوایر (quire) و 3 ورق برابر با 428 ورق یک بند تعریف می شد و یک جفت بند 18 کوایر و 2 ورق معادل 434 ورق به حساب آورده می شد؛ و در برمن، کاغذ بلوتینگ یا بسته بندی در بندهای 300 عددی فروخته می شد. یک دیکشنری میلان و ایتالیایی در اواسط قرن نوزدهم، نمونه ای از ریزما (risma) یا بند (ream) را به عنوان 450 یا 480 ورق توصیف می کند.

در انگلستان در سال 1914، کاغذ با استفاده از بند (ream) های زیر فروخته می شد:

• بند کاغذ 472 ورق – بند میل (Mill ream) 18 کوایر کوتاه از 24 عدد ورق داخلی، 2 ضخامت کوایر 20 ورق خارجی
• بند کاغذ 480 ورق – (20 کوایر کوتاه 24 ورقی) – در حال حاضر به نام بند کوتاه (به عنوان معیار اندازه گیری قدیم انگلیس و ایالات متحده می باشد، در برخی منابع، بند قبلا برابر با 480 ورق بوده است).
• بند کاغذ 500 ورق – (20 کوایر 25 ورقی) – در حال حاضر نیز به نام بند بلند نامیده می شود.
• بند کاغذ 504 ورق – بند نوشت افزار (21 کوایر کوتاه)
• بند کاغذ 516 ورق – بند چاپگر ( ½ 21 کوایر کوتاه) – همچنین بند کامل نیز نامیده می شود.

بندهای بیشتر از 500 برگ فقط برای روزنامه مورد استفاده بودند. از اواخر قرن بیستم، بند 500 ورق به عنوان استاندارد بین المللی بند کاغذ تبدیل شده است.

در پایان برای روشن تر شدن بیشتر موضوع و آشنایی بیشتر با بند به واحدهای مختلف اندازه گیری مقدار کاغذ اشاره می کنیم.

واحد های مقدار کاغذ

مقادیر کاغذ تحریر

• 25 ورق = 1 کوایر
• 500 ورق = 20 کوایر = 1 بند
• 1000 ورق = 40 کوایر= 2 بند = 1 بسته (bundle)
• 5000 ورق = 200 کوایر = 10 بند = 5 بسته = 1 لنگه (bale)

مقادیر کاغذ کوتاه

• 24 ورق = 1 کوایر کوتاه
• 480 ورق = 20 کوایر کوتاه = 1 بند کوتاه
• 960 ورق = 40 کوایر کوتاه = 2 بند کوتاه = 1 بسته کوتاه
• 4800 ورق = 200 کوایر کوتاه = 10 بند کوتاه = 5 بسته کوتاه = 1 لنگه کوتاه

پوسترها و اندازه های چاپگر

• 516 ورق = 5/21 کوایر کوتاه = 1 بند چاپگر
• 1032 ورق = 2 بند چاپگر = 1 بسته چاپگر
• 5160 ورق = 5 بسته چاپگر = 1 لنگه چاپگر

جلد و کاغذ راهنما

250 ورق = 1 بند